مزایای استفاده از دستگاه آون

روش های مدرن و قدیمی برای استریل تجهیزات پزشکی:

استریل تجهیزات پزشکی عملی است که باعث می شود تمام میکروارگانیسم ها و هاگ های آن ها از بین بروند و از انتقال عفونت و بیماری جلوگیری شود. این کار برای تجهیزاتی که با بدن یا مایعات بدنی بیماران تماس دارند یا در محیط های حساس و آزمایشگاهی استفاده می شوند، ضروری است. روش های مختلفی برای استریل تجهیزات پزشکی وجود دارد که به سه دسته کلی حرارتی، شیمیایی و تشعشعی تقسیم می شوند.

استریل با گرما که شامل روش های استفاده از بخار فشرده، گرمای خشک است. این روش ها با اعمال گرمای شدید به تجهیزات، باعث از بین رفتن ساختار ژنتیکی میکروارگانیسم ها می شوند. این روش ها مناسب برای تجهیزات فلزی و شیشه ای و حساس به حرارت هستند.

استریل با دستگاه آون جز روش های مدرن استریل و ضدعفونی کردن تجهیزات پزشکی است. دستگاه آون آزمایشگاهی  یک تجهیزات است که با استفاده از گرمای خشک، وسایل مختلف را در آزمایشگاه ها خشک و استریل می کند. این دستگاه برای تجهیزات فلزی، شیشه ای، پلاستیک و القای حساس به حرارت مناسب است. این دستگاه از انتقال حرارت همرفتی به دو شکل جاذبه و مکانیکی استفاده می کند. در روش جاذبه، هوای سرد با هوای گرم جا به جا می شود و به طرف المنت گرمایشی می رود تا کل محفظه گرم شود. در روش مکانیکی، فن یا پنکه هوای داغ را در محفظه به طور یکنواخت پخش می کند. روش مکانیکی سرعت و توزیع حرارت بالاتر و اتلاف انرژی کمتری دارد. دستگاه آون آزمایشگاهی برای کاربرد های مختلف در صنایع غذایی، داروسازی، زیستشناسی، پزشکی قانونی و تحقیقات علمی استفاده می شود.

ساختار و اجزا و سیستم های کنترل و محافظتی دستگاه آون:

دستگاه آون آزمایشگاهی از اجزای مختلفی تشکیل شده است که هر یک نقش خاصی در عملکرد و کارایی آن دارند. محفظه داخلی محلی است که وسایل و نمونه هایی که قرار است خشک یا استریل شوند، در آن قرار می گیرند. این محفظه معمولا از جنس استیل ضد زنگ یا آلیاژ های مقاوم در برابر حرارت و رطوبت ساخته می شود. در داخل این محفظه، سنسور دما و ترموکوپل دستگاه نصب شده اند. المنت های گرم کننده که فلزی با پوشش سرامیکی هستند که در نزدیکی جداره بیرونی آون قرار دارند و دمای داخل محفظه را به مقدار مورد نظر بالا میبرند. پوشش سرامیکی جلوگیری می کند از اینکه جریان الکتریک به محفظه برود و خطر آتش سوزی را بالا ببرد.

عایق های حرارتی از اینکه حرارت تولید شده در داخل آون به بخش خارجی و مدارهای الکتریکی منتقل شود و آن ها را ذوب یا خراب کند، جلوگیری می کنند. علاوه بر این، عایق بندی دستگاه آون به کاهش هدر رفتن انرژی و بهینه سازی مصرف برق کمک می کند. عموما  باید از پشم شیشه یا فایبرگلاس برای عایق بندی استفاده کرد.

سیستم کنترل دستگاه آون با استفاده از ترموستات، تایمر، فن، سوپاپ و دماسنج، دمای داخل فور را تعیین، نشان می دهد. همچنین سطح رطوبت و جریان هوای داخل آون را نیز کنترل می کند. سیستم های حفاظتی با استفاده از فیوز، کلید های حفاظتی، کانال های تخلیه، قطع کن های حفاظتی و آژیر، از خطرات و آسیب به دستگاه آون جلوگیری می کند.

مزایای دستگاه آون:

این دستگاه ها دارای فواید و ارزش های متعددی هستند. به عنوان مثال با استفاده از آون، می توان از بین بردن میکروب ها، باکتری ها، ویروس ها و سایر عوامل آلودگی روی سطوح وسایل و نمونه های آزمایشگاهی اطمینان حاصل کرد. این کار سبب می شود که خطر انتقال عفونت، آلودگی نمونه ها، خطای آزمایش و بروز حوادث ناخواسته کاهش یابد. با استفاده از آون، می توان رطوبت موجود در وسایل و نمونه های آزمایشگاهی را تبخیر کرد. این کار سبب می شود که وزن، حجم، چگالی، فشار، جریان و سایر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی نمونه ها به صورت دقیق تعیین شود.

 همچنین با خشک شدن وسایل، مانع از خوردگی، ساییدگی، تغییر شکل و خراب شدن آن ها می شود. با استفاده از آون، میتوان به صورت سریع و راحت وسایل و نمونه های آزمایشگاهی را خشک و استریل کرد. این کار سبب می شود که نیاز به استفاده از مواد شوینده، الکل، محلول های ضدعفونی کننده و سایر روش های پر هزینه و زمان بر کاهش یابد.

نحوه چیدمان تجهیزات در دستگاه آون چگونه است؟

نحوه چیدمان تجهیزات در دستگاه آون بستگی به نوع و اندازه آن ها دارد. به طور کلی، باید رعایت کرد که   تجهیزات را به صورت مرتب و فاصله دار روی قفسه های داخل محفظه آون قرار داد. از قرار گذاشتن تجهیزات بر روی یک دیگر خودداری کرد تا انتقال حرارت به همه آن ها برابر باشد. تجهیزات را به گونه ای قرار دهید که بخار و گاز احتمالی از آن ها بتواند به راحتی خارج شود. از بستن درب یا پوشش تجهیزات جلوگیری کرد تا فشار داخل آن ها افزایش نیابد.

تجهیزات را با فاصله مناسب از درب، دیواره ها و المنت های گرمایشی آون قرار داد. از تماس مستقیم تجهیزات با سطوح گرم باید خودداری کرد تا خطر سوختگی، ذوب شدن یا خراب شدن آن ها کاهش یابد.